تاثیر برنامه های مداخله ای بر تعادل ورزشکاران دارای بی ثباتی مچ پا، مقاله مروری نظام مند

کی از شایع ترین آسیب های ورزشی که تعادل را تحت الشعاع قرار می دهد، اسپرین مچ پا است. مفصل مچ پا به عنوان یکی از آسیب پذیرترین مفاصل بدن شناخته شده و تخمین زده شده است که 60 درصد آسیب های ورزشی مربوط به اندام تحتانی بخصوص مچ پا است. با توجه به نتایج متفاوت پژوهش ها در ارتباط با تاثیر مداخلات تمرینی بر تعادل در این حوزه، هدف از پژوهش حاضر، مروری بر تاثیر برنامه های مداخله ای بر تعادل ورزشکاران دارای بی ثباتی مچ پا بود. جهت انجام پژوهش، جستجوی جامع الکترونیک توسط یکی از نویسندگان در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات نشریات کشور، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام و مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری به زبان فارسی صورت گرفت (از سال 1398-1380). از بین 143 مقاله بررسی شده، با توجه به معیارهای ورود و خروج 11 مقاله وارد روند پژوهش شد. برمبنای نتایج، کلیة مداخلات تمرینی (تمرین عصبی عضلانی، تمرین تعادلی، تمرین مقاومتی، تمرین ثبات مرکزی، هاپینگ، حس عمقی و تمرین ترکیبی) توانسته بود باعث کاهش نوسان قامت و بهبود معنادار تعادل ایستا و پویا در ورزشکاران دارای بی ثباتی مچ پا -شود. در رابطه با مقایسة تمرینات ترکیبی و مجزا و میزان تاثیر آنها بر بهبود تعادل تناقض وجود داشت. ممکن است برنامه های تمرینی بررسی شده به بخش مهمی از جلسات تمرینی تیم ها در طول هفته و جلسات توانبخشی ورزشکاران بدل شود. پیشنهاد می شود که پژوهش های آینده به بررسی انواع مداخلات تمرینی در جوامع مختلف (زن و مرد و رده های سنی) و مقایسه میزان تاثیر آنها روی بهبود تعادل در رشته های ورزشی به شکل خاص بپردازد.