بررسی ارتباط بین عملکرد دوی سرعت 20 متر و فعالیت الکتریکی عضلات تنه، ران و همسترینگ در حین تمرین نوردیک همسترینگ

سرعت یکی از مهمترین فاکتور‌های آمادگی جسمانی در فوتبال می‌باشد. در طی دوهای سرعتی و به طور کلی در دویدن، گروه‌های مختلف عضلانی ایفای نقش می‌کنند. با توجه به گزارش‌های انجام شده مبنی بر تاثیر قدرت عضلات اندام تحتانی و تنه در عملکرد دوی سرعت، محقق در این مطالعه به بررسی ارتباط بین عملکرد دوی سرعت 20 متر و فعالیت الکتریکی عضلات تنه، ران و همسترینگ می‌پردازد. جامعه آماری این تحقیق کلیه فوتبالیست‌های جوان شهر کرمان با دامنه سنی 16 تا 19 سال بودند، که از میان آنها 26 فوتبالیست با میانگین سنی 51/0 ± 36/16 سال به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. رکورد‌های دوی سرعت 20 متر با استفاده از آزمون دوی سرعت 20 متر و فعالیت الکتریکی عضلات در حین انجام تمرین نوردیک همسترینگ، با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی اندازه گیری شدند. برای بررسی ارتباط بین عملکرد دوی سرعت 20 متر و فعالیت الکتریکی عضلات از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 50/0 استفاده شد. میانگین داده‌های مرتبط با فعالیت الکتریکی عضلات دو سر رانی (92/5 ± 65/70)، نیم وتری (29/5 ± 85/64)، راست کننده ستون فقرات (18/8 ± 73/50) و سرینی بزرگ (47/7 ± 12/41) نشان می‌دهد که این عضلات به ترتیب بیشترین فعالیت الکتریکی را در حین تمرین نوردیک همسترینگ ثبت کردند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که بین عملکرد دوی سرعت و فعالیت الکتریکی عضلات دوسر رانی (231/0- r= ، 255/0 p=)، نیم وتری (032/0 r= ، 875/0 p=) و سرینی بزرگ (072/0 r= ، 727/0 p=) ارتباط معناداری وجود ندارد. اما بین عملکرد دوی سرعت و فعالیت الکتریکی عضله راست کننده ستون فقرات (397/0- r= ، 045/0 p=) ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد. با توجه به معنادار بودن ارتباط میان رکورد‌های دوی سرعت و میزان فعالیت الکتریکی عضله راست کننده ستون فقرات چنین استنباط می‌شود که افزایش قدرت عضلات تنه می‌تواند عاملی موثر در بهبود رکورد‌های دوی سرعت باشد. بنابراین به مربیان و ورزشکاران توصیه می‌شود که جهت بهبود رکورد‌های دوی سرعت تمرینات تقویتی تنه را به تمرینات روتین خود اضافه کنند