تعیین سطح نفوذ نیروگاه های مقیاس بزرگ خورشیدی مبتنی بر شاخص پایداری زاویه ای روتور در شبکه قدرت و عوامل موثر بر آن

هدف اصلی این مقاله تعیین سطح نفوذ (pl) نیروگاه‌های مقیاس بزرگ خورشیدی (lspvpp) مبتنی بر شاخص‌ پایداری زاویه ای روتور در شبکه قدرت است. همچنین در این مقاله، عوامل موثر در تعیین و افزایش سطح نفوذ lspvpp از قبیل، تاثیر تعیین دقیق محل بحرانی‌ترین خطا (cfl)، تعیین دقیق زمان رفع خطای بحرانی (cct) و تاثیر مدت زمان مورد نیاز برای عملکرد سیستم حفاظتی، مورد بررسی قرار گرفته شده است. به همین منظور، در ابتدا یک الگوریتم با دقت بالا برای تعیین cfl و cct مبتنی بر وقوع خطای اتصال کوتاه سه فاز در خطوط انتقال، در شبکه قدرت ارائه شده است. سپس، یک الگوریتم جهت تعیین حداکثر سطح نفوذ lspvpp مبتنی بر شاخص پایداری زاویه‌ای روتور (trasi) در شبکه قدرت ارائه می گردد. همچنین، تاثیر پارامترهای cct، cfl و مدت زمان مورد نیاز برای عملکرد سیستم حفاظتی در تعیین مقدار سطح نفوذ lspvpp مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام شبیه‌سازی‌ها در این مقاله، lspvpp به همراه کنترل کننده‌های آن در محیط dsl نرم افزار digsilent powerfactory به طور دقیق مدلسازی شده و با استفاده از محیط dpl این نرم افزار، الگوریتم‌های پیشنهادی روی شبکه ieee 39-bus پیاده‌سازی شده است. نتایج شبیه‌سازی‌های، نشان دهنده عملکرد بسیار مناسب روش پیشنهادی است.