چالش های آموزشی پسا کرونا

همانگونه که سبک زندگی بشر بعد از کرونا دستخوش تغییر شد، به نظر می‌رسد نگرش به آموزش نیز متحول شده و هر چه بیشتر به سمت آموزش از راه دور خواهد رفت. شاید دیگر در سال‌های آینده یک مدرسه و دانشگاه را با کالبد فیزیکی و فضای تحت اشغال آن نشناسند، بلکه کیفیت انتقال اطلاعات و بهره‌گیری از ارتباط آنلاین در آموزش، نقطه قوت آن مدرسه و دانشگاه باشد. از تجربیات کسب شده در دوران کرونا باید در دوران پسا کرونا نیز استفاده شود. استفاده از آموزش مجازی نمی‌تواند جایگزین آموزش حضوری شود اما می‌تواند به عنوان آموزشی مکمل، برای افزایش کیفیت آموزش در دوران پساکرونا استفاده شود. با توجه به اینکه دانشجویان و دانش‌آموزان در این روشِ آموزشی از نرم‌افزارهای هوشمند استفاده می‌کنند و روند آموزشی از منزل دنبال می‌شود، این موضوع باعث بیماری‌های اضافه وزن و مشکلات ستون فقرات می‌شود. از نظر اجتماعی نیز کاهش ارتباطات انسانی می‌تواند باعث انزوای دانش‌آموزان و دانشجویان شده و در آینده به کاهش اعتماد به نفس بیانجامد. بنابراین در دوران پساکرونا می‌بایست به کمک معلمان و اساتید مجرب و متخصص در حوزه روانشناسی، فرهنگ استفاده از وسایل الکترونیکی را در قالب کارگاه‌های آموزشی به دانش‌آموزان ودانشجویان آموزش داد تا بتوان با کاهش نقاط ضعف این نوع روش آموزش، استفاده بهتری از قابلیت‌های آموزش مجازی کرد. کاهش هزینه‌های مصرف اینترنت و افزایش پهنای باند برای کاربران در کنار فرهنگِ استفاده، می‌تواند در توسعه این روش در دوران پساکرونا موثر باشد. همچنین قطعاً اجرای شیوه صحیح و صداقت مخاطبان در برگزاری آزمون‌ها می‌تواند در دوران پسا‌کرونا فرصتی طلایی ایجاد کند