بررسی رابطه ذهن آگهی و خودکارآمدی با سلامت عمومی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی با سلامت عمومی دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل است از کلیه دانش‌آموزان پسر متوسطه دوم استان همدان بودند. نمونه آماری این پژوهش بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیک (2007) 120 نفر بود. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش با استفاده از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و هیلر (1972)، پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) جمع آوری شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که میزان معناداری f با درجه آزادی 2 و 117 کمتر از میزان 01/0 محاسبه شده است و 28 درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی سلامت عمومی، می تواند توسط متغیر پیش بین تبیین شود. با توجه به نتیجه آزمون همبستگی بین ذهن آگاهی و سلامت عمومی، علائم جسمانی، علائم اضطرابی و علائم افسردگی رابطه منفی وجود دارد (01/0 < p) اما چون نمره بالا در سلامت عمومی به منزله سلامت عمومی پایین تر است، این ضرایب معکوس می شود و در واقع با افزایش ذهن آگاهی، علائم جسمانی، علائم اضطرابی و علائم افسردگی کاهش می یابد. بین خودکارآمدی و سلامت عمومی، علائم جسمانی، علائم اضطرابی و علائم افسردگی رابطه منفی وجود دارد (01/0 < p). اما چون نمره بالا در سلامت عمومی به منزله سلامت عمومی پایین تر است، این ضرایب معکوس می شود و در واقع با افزایش خودکارآمدی، علائم جسمانی، علائم اضطرابی و علائم افسردگی کاهش می یابد.