بررسی کاربردیِ کارآمدی آموزش زبان عربی در دانشگاه فرهنگیان (بررسی موردی: پردیس آیت الله طالقانی قم)

پرورش معلم فکور و اندیشمند مساوی است با تربیت نسلی کارآمد برای یک جامعه. تربیت چنین نسلی، پویایی و نشاط جامعه را در پی دارد؛ برای رسیدن به چنین آرمانی باید زیربنای آن یعنی دانشگاه فرهنگیان مورد توجه قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآمدی و نارسایی‌های آموزش زبان عربی در دانشگاه فرهنگیان با توجه به نظر و تجربه اساتید این رشته در دانشگاه و همچنین بر اساس روش آموزش کارمحور به انجام رسیده است. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی بوده که برای گردآوری داده های آن از ابزار مصاحبه بدون ساختار با اساتید گروه عربی پردیس آیت‌الله طالقانی قم استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که آموزش عربی اگر با نگاه کارکردگرایی و کارمحوری به پیش رود، زمینه ساز زایش توانش زبانی و در نهایت ایجاد انگیزه و تسلط بر زبان خارجی می‌گردد. نتایج به دست آمده نشان‌دهنده‌ی این واقعیت است که برای موفقیت در آموزش این رشته به دانشجومعلمان، باید در چهار محورِ استاد، دانشجو، منابع درسی و امکانات آموزشی، مشکلات موجود را برطرف نمود تا بتوان به اهدافی که از پرورش یک معلم مد نظر است، دست پیدا کرد و نسلی از معلمان با دانش را تحویل آموزش و پرورش داد و به تبع آن نسلی دانش پژوه را روانه عرصه های مختلف علمی کشور کرد.