مقایسه‌ی احساس تعلق به مدرسه، سرزندگی تحصیلی و هیجانات تحصیلی در بین دانش آموزان پایه اول ابتدایی در دوران قبل و شیوع کرونا

این مطالعه با هدف مقایسه‌ی احساس تعلق به مدرسه، سرزندگی تحصیلی و هیجانات تحصیلی در دانش آموزان اول ابتدایی منطقه 2 شهر تهران صورت گرفت. روش تحقیق از نوع علّی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان اول ابتدایی منطقه 2 شهر تهران به تعداد 475 نفر بود. نمونه آماری مورد مطالعه 212 نفر از دانش آموزان شامل 212 (106 دانش آموز اول ابتدایی در دوران کرونا؛ 106 نفر دانش آموز اول ابتدایی در دوران قبل کرونا) از سال 1396 الی 1400 بود که با استفاده از جدول مورگان و از طریق نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (1391)، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2004) و پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران و همکارانش (2002) استفاده گردید. داده‌های حاصل از پرسشنامه‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون تی مستقل از طریق نرم افزار spss23 صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین سر زندگی تحصیلی، احساس تعلق به مدرسه و هیجانات تحصیلی دانش آموزان اول ابتدایی شهر تهران در دوران قبل و شیوع کرونا تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین آموزش حضوری در شکل گیری احساس تعلق به مدرسه، ایجاد سرزندگی و هیجانات تحصیلی دانش آموزان نقش موثری دارد.

comparing the sense of belonging to school, academic vitality and academic emotions among first grade students in the era before and during the outbreak of corona

the current study aimed to compare the sense of belonging to school, academic vitality, and academic emotions in first-grade students of district 2 of tehran. the research method was comparative causal. four hundred seventy-five first graders of district 2 of tehran were the statistical population. the statistical sample of the study included 212 students (106 first-grade students in the corona era; 106 first-grade students in the pre-corona era) during 2017 – 2020, selected using the morgan table and cluster sampling. to collect data, hossein chari and dehghanizadeh's academic vitality questionnaires (2013), brew, beatty, and watt's (2004) student sense of connectedness scale (sscs), and pekrun et al.'s (2002) achievement emotions questionnaire (aeq) were used. the data from the questionnaires were analyzed at descriptive and inferential statistics levels, including independent t-tests through spss23. the results revealed a significant difference between the academic vitality, sense of connectedness to the school, and the academic emotions of the first-grade students in tehran during the period before and during the outbreak of corona. consequently, face-to-face education effectively forms a sense of connectedness to the school, creating students' academic vitality and emotions.