بررسی تاثیر الگوهای آموزش تلفیقی با روش آموزش سنتی بر خلاقیت دانش‌آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش تلفیقی در مقایسه با تدریس سنتی در درس فارسی بر خلاقیت دانش آموزان بود. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل 1012 نفراز دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول تدریس در مدارس غیردولتی شهرستان سیرجان بودند که 20 نفر به‌عنوان نمونه به‌صورت تصادفی انتخاب شدند که تعداد 10 نفر به‌طور تصادفی و برابر در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفته‌اند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه بوده خلاقیت عابدی بوده که روایی محتوایی آن مورد تایید متخصصین از جمله استاد راهنما و استاد مشاور قرار گرفت. بررسی مقادیر آلفای کرونباخ نشان می‌دهد که میزان پایایی از حداقل 0.77 برای قابلیت سیالی تا حداکثر 0.89 برای خلاقیت کل به‌دست‌آمده است. نتایج پژوهش نشان داد که روش آموزش تلفیقی بر خلاقیت تاثیر معنادار دارد. سطح معنی‌داری مفروض در این پژوهش مقدار 0.05 انتخاب شد که سطح معنی‌داری آزمون کمتر از 0.05 (0.001>p) به دست آمد و نشان از تفاوت میانگین‌ها و اثربخشی مداخله داشت. میزان خلاقیت بین دانش‌آموزانی که به روش تلفیقی آموزش‌دیده بودند بیشتر از دانش‌آموزانی بود که به روش سنتی آموزش‌دیده بودند. بنابراین پیشنهاد می‌گردد که معلمان مدارس از این روش در خصوص ارتقاء سطح خلاقیت دانش آموزان بهره ببرند.