نقش میانجی بی تفاوتی سازمانی در رابطه میان فلات زدگی شغلی با سلامت اداری کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهر تبریز

منابع انسانی وفادار و سازگار با اهداف و ارزش‌های سازمانی که فراتر از وظایف مقرر در شرح شغل خود فعالیت کند، عامل مهمی در اثربخشی سازمانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان فلات زدگی شغلی با سلامت اداری کارکنان با نقش میانجی بی‌تفاوتی سازمانی انجام شد. روش تحقیق توصیفیهمبستگی بود. جامعه آماری همه کارکنان ادارات آموزش‌وپرورش شهر تبریز بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 245 نفر به‌عنوان نمونه مورد مطالعه به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در تحقیق حاضر از پرسشنامه‌های استاندارد فلات زدگی شغلی تامی و همکاران (1999)، بی‌تفاوتی سازمانی دانایی‌فرد و همکاران (1389) و سلامت اداری هوی و فیلدمن (1996) استفاده شد که روایی آن‌ها توسط صاحب‌نظران دانشگاهی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن‌ها نیز از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای بی‌تفاوتی سازمانی فلات زدگی شغلی و سلامت اداری به ترتیب 0.93، 0.75 و 0.96 به دست آمد و مورد تایید قرار گرفت. به‌منظور تحلیل داده‌ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار آماری lisrel و نیز نرم‌افزار آماری soss26 استفاده شد. یافته‌های کمّی حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان داد که میان فلات زدگی شغلی و بی‌تفاوتی سازمانی با سلامت اداری کارکنان رابطه منفی و معناداری وجود دارد و بی‌تفاوتی سازمانی در رابطه میان زدگی شغلی با سلامت اداری نقش میانجی داشته است.