تاثیر آموزش موسیقی بر بهزیستی روان شناختی دانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش آموزش موسیقی بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان انجام شد. روش این پژوهش علی-مقایسه‌ای بود و جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان تنکابن در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل می دادند. روش نمونه گیری از نوع هدفمند بود که تعداد 100 دانش آموز در دو گروه هنرجوی موسیقی و عادی جای گرفتند. ابزار سنجش در این پژوهش، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (1989) بود. نتایج این مطالعه نشان داد میانگین رتبه های بهزیستی روانشناختی هنرجویان برابر 71.16 و برای غیرهنرجویان برابر 29.84 می باشد و مقدار آزمون z برابر 7.123 در سطح 0.01 معنی دار است. بنابراین، آموزش موسیقی بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان تاثیر داشته است (0.01>p). می توان با گنجاندن برنامه های آموزش موسیقی به عنوان یک برنامه درسی مستقل، در جهت افزایش شاخص های سلامت روان دانش آموزان گام برداشت.

The effect of music education on students’ psychological well-being

The present study was conducted to investigate the role of music education on students’ psychological wellbeing. The method of this study was causal comparative, and the statistical population of this study was Tonekabon high school students in the academic year of 20092010. The sampling method was targeted, with 100 students in two groups of music and normal students. The measurement tool in this study was Reef’s psychological wellbeing scale (1989). The results of this study showed that the average rank of psychological wellbeing of students is equal to 71.61 and of nonstudents is equal to 29.84, and the Z test value is equal to 7.123 at the level of 0.01significance. Thus, music education has had an effect on students’ psychological wellbeing (P <0.01). By including music education programs as an independent curriculum, steps can be taken to promote the students’ mental health indicators.