بررسی تراز مالی دولت اقتصاد ایران در رژیم پایدار و ناپایدار: رویکرد تغییر رژیمی

در دو دهۀ گذشته افزایش مخارج یکی از نگرانی‌های اصلی سیاست‌های مالی بسیاری از کشورها بوده است. در کشورهایی که بدهی در سطوح نسبتاً بالایی قرار دارد و به طور مداوم وام می‌گیرند، بررسی پایداری مالی ضروری به نظر می‌رسد؛ چرا که سطوح بالای بدهی، انتخاب‌های دولت را در صدور بدهی، وضع مالیات و چاپ پول برای اصلاح کسری محدود می‌کند. بنابراین یکی از ملاک‌های ارزیابی سیاست‌های مالی پایداری سیاست مالی است. در این مطالعه، به تخمین ضریب اثرگذاری متغیرهای موثر بر متغیر تراز مالی دولت ایران در رژیم‌های مالی پایدار و ناپایدار در بازۀ زمانی سال‌های 1350 تا 1398 در قالب مدل مارکوف- سوئیچینگ پرداخته شده است. بدین منظور تراز مالی به عنوان متغیر وابسته در رژیم‌ها در نظر گرفته شد و ضریب برآوردی وقفۀ اول متغیر نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی به‏عنوان عامل تعیین‌کنندۀ رژیم انتخاب شد. پنج حالت از مدل تحقیق با در نظر گرفتن متغیرهای توضیحی متفاوت تخمین زده شد و بهترین برازش انتخاب گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که هر دو رژیم پایدار و ناپایدار از احتمال ماندگاری بالایی برخوردار هستند و قدرمطلق ضریب وقفۀ اول متغیر نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در حالت معنادار در رژیم ناپایدار بیشتر از رژیم پایدار است و این به معنای اثر کاهندگی بیشترِ نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی دورۀ قبل بر تراز مالی دولت در رژیم ناپایدار نسبت به اثر افزایشی آن در رژیم پایدار است و طی سال‌های دهۀ 90، رژیم مالی پایدار می‌تواند به‏عنوان رژیم غالب مالی طی این بازه‌ی زمانی شناخته شود که می‌توان گفت شرط npg (شرط بدون بازی پونزی) در این دوران برقرار است.

investigating the financial balance of iran’s economy in stable and unstable regimes: markov regime change approach

increased spending has been one of the main concerns of the financial policies for various countries in the last two decades. specifically, in those countries where the debt is at relatively high levels, examining the financial sustainability becomes more crucial; since high levels of debt limit the government’s choices in issuing debt, imposing taxes, and printing money to correct the deficit. therefore, one of the criteria for evaluating financial policies is the sustainability of financial policy. this study attempts to estimate the coefficient of influence of the variables affecting the financial balance of the iranian government in stable and unstable financial regimes for the period 1971-2019. to this end, the financial balance was considered as a dependent variable in the regimes, and the estimated coefficient of the first interval of the debt-to-gdp ratio variable was chosen as the determining factor. five states of the research model were estimated by considering different explanatory variables and the best fit was selected.  the results showed that both stable and unstable regimes have a high probability of permanence, and the absolute value of the first lag coefficient of the debt-to-gdp ratio variable is significantly higher in the instable regime than in the stable regime. thus, the greater reduction effect of the ratio of debt to gdp of the previous period on the financial balance of the government in the unstable regime compared to its increasing effect in the stable regime; also, during the period of time, the stable financial regime can be the dominant financial regime and it can be said that the npg condition (no ponzi game condition) is valid in this era.in this study, the estimation of the financial balance of the government of iran in sustainable and unsustainable financial regimes in the period of 1971 to 2019 has been done in the form of markov-switching model. for this purpose, the financial balance was estimated as a dependent variable in the regimes, and the estimated coefficient of the first lag of the debt-to-gdp ratio variable was chosen as the determining factor of the regime. 5 states of the model were estimated by considering different explanatory variables and the best fit (estimate) was selected. the obtained results showed that both sustainable and unsustainable regimes have a high probability of permanence and the absolute value of the coefficient of the first lag of the debt-to-gdp ratio variable in the significant mode is higher in the unsustainable regime than in the sustainable regime,