آزمون فرضیۀ هم‌گرایی مالی و برآورد سرعت هم‌گرایی در کشورهای منتخب (رویکرد گشتاورهای تعمیم‌یافته)

فرضیه هم‌گرایی مالی، به‌عنوان یکی از نتایج حاصل شده از مدل‌های رشد اقتصادی نئوکلاسیک، تاکید بر روند کاهش شکاف مالی بین کشورها دارد و در این بین، سرعت این هم‌گرایی هم، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. براین‌اساس،  هدف اصلی این تحقیق بررسی آزمون فرضیه هم‌گرایی مالی و برآورد سرعت هم‌گرایی، با استفاده از تکنیک پانل پویا  در کشورهای منتخب (به تفکیک کشورهای توسعه‌یافته (38 کشور) و درحال‌توسعه (34 کشور)) مبتنی بر روش گشتاورهای تعمیم‎یافته (gmm) طی دورۀ زمانی 2020-1992 می‌‎باشد. نتایج یافته‌ها، باتوجه‌به دو مدل، نسبت اعتبارات داخلی به بخش خصوصی (درصدی از gdp) و نسبت حجم پول در گردش به تولید ناخالص داخلی در کل نمونه و گروه کشورهای درحال‌توسعه و توسعه‌یافته، نشان‌دهندۀ هم‌گرایی مالی در این کشورها است. همچنین، سرعت هم‌گرایی در مدل اول، در کشورهای درحال‌توسعه، نسبت به کشورهای توسعه‌یافته بی‎شتر است. بااین‌حال، این سرعت در شاخص دوم تعمیق مالی (شاخص نسبت حجم پول در گردش به تولید ناخالص داخلی) به نسبت بیشتر است و در هر دوره به میزان بیشتری از عدم تعادل کوتاه مدت، جهت دستیابی به تعادل بلندمدت تعدیل می‌‎گردد.

Testing the Financial Convergence Hypothesis and Estimating the Convergence Rate in Selected Countries (Generalized Method of Moments Approach)

The hypothesis of financial convergence, as one of the upshots of neoclassical economic growth models, emphasizes the process of reducing the financial gap between countries, and in meantime, the speed of this convergence is of particular importance. Hence, the main purpose of this study is to test the financial convergence hypothesis, and to estimate the convergence rate using the dynamic panel technique in selected countries (separately for developed countries (38 countries) and developing countries (34 countries)) based on the generalized torque method (GMM) for the period 19922020. According to two models (the ratio of domestic credit to the private sector (percentage of GDP) and the ratio of working capital to GDP in the whole sample and group of developing and developed countries), the results implies the financial convergence in these countries. Also, the convergence rate in the first model is higher in developing countries than in developed countries. However, this speed is relatively higher in the second index of financial deepening (the ratio of money supply to GDP) ,and is adjusted in each period to a greater extent than shortterm imbalances to achieve longterm equilibrium.