کاربرد نهادگرایی الینور استروم در برنامه‌ریزی توسعه

قرار گرفتن در مسیر توسعه، غایتی از پیش تعیین شده نبوده است و در کشورهای مختلف به دلیل زمینه های تاریخی و اجتماعی مختلف متفاوت است. ازجمله نهادگرایانی که دستاوردشان میتواند راهنمای برنامه ریزی توسعه باشد، الینور استروم است. در این مقاله به این پرسش پاسخ داده میشود نگرش نهادی استروم چیست و چه کاربردی در برنامهریزی توسعه دارد؟ نگرش چندمرکزی، عقلانیت محدود و توانایی خودسازماندهی که بنیانهای فلسفی استروم را شکل میدهند، به ساختاری از تدبیر امور میانجامد که الزاماً یک کنش جمعیِ دموکراتیک، پایین به بالا، غیرمتمرکز و اجتماعاً ساخته شده است که محتوای آن را فرایندی نظام مند از توانایی حل اجتماعیِ مسائل، یادگیری و خلاقیت شکل میدهند که همانا فضای کنش متقابل اجتماعی و بسط سرمایه های اجتماعی است. لذا ساختار برنامهریزی متناسب با دیدگاه استروم، متکی بر حکمرانی (تدبیر امور) اجتماعات محلی، غیرمتمرکز و برآمده از تعاملات اجتماعی در دل یک فرایند یادگیری اجتماعی است که جایگزینی تحلیل های قطعیِ بالابه پایین میشود.

Application of Elinor Ostrom’s Institutionalism in Development Planning

Being on the development path is not a predetermined goal and is different in various countries due to their different historical and social backgrounds. Elinor Ostrom is one of the Institutional economists whose achievement can be a development planning guide. The question of this research is that what are Ostrom’s institutional attitude and its application in development planning? Polycentric attitude, Bounded rationality, and Selforganizing ability that form Ostrom’s philosophical foundations would lead to a structure of governance which is necessarily a democratic collective action, bottomup, decentralized, and socially constructed that a systematic process of the ability to solve social problems, learning, and creativity form its content and indeed, it is social interaction and the expansion of social capital. Therefore, according to Ostrom’s view of planning, its framework relies on the governance of local and decentralized communities which are derived from social interactions in the context of a social learning process that replaces absolute bottomup analysis.