بازخوانی شرایط فرهنگی و ساختاری در انقلاب (تحلیلی انتقادی بر رویکرد ساختار-کارگزار)

امروزه تعدد وتکثر نظریه های انقلاب به حدی است که دسته بندی و فهم خود این نظریه ها به نوعی کار علمی تبدیل شده است. یک دسته بندی متداول از نظریه های انقلاب که ریشه در نظریه های جامعه شناختی دارد دوگانه‌ی ساختاری-فرهنگی یا ساختار-کارگزار است. در این دسته بندی نظریه های انقلاب یا با رویکرد ساختاری به تبیین انقلاب می پردازند یا با رویکرد فرهنگی و کارگزاری. حول این دوگانه و اعتبار آن مباحث گسترده ای صورت گرفته است. این متن بررسی فرهنگی و ساختاری از انقلاب را در ارتباط تنگاتنگ با دو گزاره انقلاب ها فرا می رسند و انقلاب ها ساخته می شوند قرار داده و از رهگذر برقراری این ارتباط به تعیین جایگاه هر یک از دو رویکرد فرهنگی و ساختاری و سپس بازتعریف موقعیت دو گزاره مذکور می پردازد. به عبارتی از برقراری عامدانه چنین ارتباطی به عنوان یک روش سود می جوید تا به درک روشن تری از آن دست یابد.