ارزیابی تاثیر هزینه‌های نمایندگی بر تفاوت‌های دائمی و موقتی مالیات

پرداخت‌های مالیاتی از جمله هزینه‌های عمده‌ای است که افراد و بنگاه‌ها به موجب فعالیت‌های درآمدزای خود متحمل می‌شوند. ایجاد تفاوت‌های دائمی و موقتی مالیاتی به عنوان یک فعالیت خطرزا به شمار می‌رود که می‌تواند خساراتی برای سهامداران به همراه داشته باشد. اما مسئله نمایندگی و افزایش هزینه‌های نمایندگی در شرکت‌ها موجب افزایش تفاوت‌های مالیاتی می‌شود. اما در نبود شواهد علمی و تجربی مناسب در زمینه تفاوت‌های مالیاتی، پژوهش حاضر به ارزیابی تاثیر هزینه‌های نمایندگی بر تفاوت‌های دائمی و موقتی مالیات پرداخته است. در این پژوهش از چهار معیار نسبت به‌کارگیری دارایی، هزینه‌های اختیاری، نسبت کیوتوبین و نسبت جریان نقد آزاد جهت سنجش هزینه‌های نمایندگی استفاده شده است. در همین راستا نمونه‌ای متشکل از 143شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1400-1394انتخاب و آزمون شده است. نتایج با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره نشان می‌دهد که از معیارهای منتخب برای سنجش هزینه‌های نمایندگی، فقط جریان نقد آزاد دارای رابطه معنادار غیرمستقیم با تفاوت‌های دائمی مالیات می‌باشد و همچنین نتایج نشان داد هر چهار معیار در نظر گرفته شده جهت سنجش هزینه‌های نمایندگی دارای رابطه معناداری با تفاوت موقتی مالیاتی می‌باشد که جریان نقد آزاد و نسبت کیوتوبین دارای رابطه معنادار غیرمستقیم و نسبت بکارگیری دارایی‌ها و نسبت هزینه‌های اختیاری دارای رابطه مستقیم و معناداری با تفاوت‌های موقتی مالیات می‌باشد.

evaluating the effect of agency costs on permanent and temporary tax differences

tax payments are one of the major expenses that individuals and companies incur due to their income-generating activities. creating permanent and temporary tax differences is considered as a risky activity that can bring losses for shareholders. however, the issue of agency and the increase of agency costs in companies increases tax differences. but in the absence of appropriate scientific and experimental evidence in the field of tax differences, the present research has evaluated the effect of agency costs on permanent and temporary tax differences. in this research, four criteria of asset utilization, discretionary expenses, q tobin ratio and free cash flow ratio have been used to measure agency costs. in this regard, a sample consisting of 143 companies admitted to the tehran stock exchange during the period of 2015 ti 2021 was selected and tested. using the multivariate regression method, the results show that among the selected criteria for measuring agency costs, only free cash flow has a significant indirect relationship with permanent tax differences, and the results also show that all four criteria are considered taken to measure the agency costs has a significant relationship with the temporary tax difference that the free cash flow and q tobin ratio have an indirect significant relationship and the asset utilization ratio and the ratio of discretionary expenses has a direct and significant relationship with temporary tax differences.