بررسی رابطه ابعاد روانشناختی توانمندسازی با فرهنگ ایمنی سازمان پلیس

این مقاله با هدف تبیین رابطه ابعاد روانشناختی توانمندسازی و فرهنگ ایمنی تلاش میکند تا به این سوال اصلی پاسخ دهد، که چه رابطه ای بین ابعاد روانشناختی توانمندسازی کارکنان و ارتقای فرهنگ ایمنی در سازمان پلیس وجود دارد؟ تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت مطالعه همبستگی است. بر اساس نوع داده کیفی-کمی میباشد. ابتدا به روش کیفی و با انجام مصاحبه با نخبگان به تعداد 20 نفر که به روش قضاوتی انتخاب شدند، داده ها در مورد متغیرهای تحقیق جمع آوری شد. در روش کمی جامعه­ آماری مطالعه­ حاضر را تعداد 125 نفر از مدیران و روسای ادارات ستاد انتظامی ناجا تشکیل میدهند که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، تعداد 95 نفر انتخاب و مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار گرداوری داده ها یک پرسشنامه محقق ساخته 28سوالی بود. روایی ابزار به وسیله روایی صوری تایید و پایایی آن بوسیله آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن 83/. به دست آمد. یافته ها نشان داد بر اساس نتایج آزمون، ضریب رگرسیونی استاندارد شده برای متغیر توانمندسازی (759/0) در سطح خطای کوچکتر از 5 درصد معنادار میباشد. بنابراین میتوان گفت که متغیرهای ابعاد روانشناختی توانمندسازی بر فرهنگ ایمنی موثر میباشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ابعاد روانشناختی توانمندسازی کارکنان پلیس در فرهنگ ایمنی تاثیرگذار بوده و با افزایش سطح توانمندی روانشناختی کارکنان، میتوان بهبود و ارتقای سطح فرهنگ ایمنی را در سراسر سازمان پلیس پیش بینی نمود. همچنین بیشتر آسیب ها و خسارت های مادی و معنوی ناشی از انجام وظایف سازمانی بر اثر ضعف مولفه ها و شاخص های روانشناختی در بستر ضعف فرهنگ ایمنی اتفاق می افتد و با شناسایی و تقویت عواملی چون مولفه های روانشناختی توانمندسازی کارکنان، میتوان وضعیت و سطح فرهنگ ایمنی را توسعه و بهبود بخشید.