مطالعه موانع فرایندی اجرای برنامه جانشین پروری در ناجا

در این پژوهش تلاش شده است با به کارگیری رویکردی آمیخته از تحلیلات کمی و کیفی در روش شناسی پژوهش به مطالعه موانع فرایندی اجرای برنامه جانشین پروری در ناجا پرداخته شود . این پژوهش، مطالعه ای پیمایشی مقطعی است که از نظر نوع تحقیق، کاربردی است. در بخش کیفی از روش تحلیل موضوع بهره گرفته شده است که تحلیل نظر نخبگان سازمانی ناجا و هم چنین کارشناسان دانشگاهی را در بر دارد. ابزار گردآوری اطلاعات با استفاده از بررسی اسنادی، کتابخانه ای و پرسشنامه بوده است که روایی آن از بررسی اعتبار محتوا تایید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (97/0) مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. پس از بررسی دقیق ضرائب همبستگی و تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم بر روی داده های پژوهش، اولویت بندی دقیقی از موانع فرایندی اجرای برنامه جانشین پروری در ناجا با استفاده از آزمون فریدمن ارائه شد. نتایج نشان داد در بعد فرایندی عوامل اجرا شامل؛ سادگی در عمل، امکان سنجی، اعتماد سازی، ثبات فرایند و زمانبندی اجرا بیشترین اهمیت را داشته و سپس عوامل فرایندی آموزش کارکنان شامل؛ یادگیری، همسوسازی مهارتها و اهداف، مسیر شغلی و روش آموزش محتوا و استعدادیابی شامل؛ شناسایی استعداد، استعدادهای درون و برون سازمانی، ارزشگذاری شده است.