عوامل فردی موثر بر احتمال بروز خشونت پلیسدر فرایند دادرسی و راهکارهای پیشگیری از آن

هدف این مقاله مشخص کردن عوامل فردی موثر بر خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است. روش تحقیق، توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری آن 1000 نفر از دو گروه کارکنان (شامل کارکنان آگاهی، مواد مخدر و پلیس پیشگیری فاتب) و فرهیختگان (شامل مسئولان رده های ستادی سازمان و استادان دانشگاه) انتخاب شدند. برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و 277 نفر با شیوه نمونه گیری احتمالی طبقه ای نظام مند انتخاب شدند که پرسشنامه محقق ساخته در اختیار آنها قرار گرفت. قبل از توزیع پرسشنامه، اعتبار آن از طریق اعتبار محتوی و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرونباخ (94%=α) مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. مهمترین یافته تحقیق بیانگر این است که تفاوت نظر دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 درصد معنادار است و از بین عوامل فردی موثر در احتمال بروز خشونت، کم بودن آستان تحمل در رتبه اول، ضعف اگاهی نسبت به احکام حقوقی و قوانین کشور در رتبه دوم و راضی نبودن از حقوق و مزایا در رتبه سوم قرار دارد. نتایج تجزیه و تحلیل نشان می دهد که دسته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل فردی را به میزان 48.8درصد و دسته دوم یعنی فرهیختگان آن را به میزان 56.3درصد در احتمال بروز خشونت پلیس در فرایند دادرسی موثر می دانند. در مجموع نیز هر دو گروه عوامل فردی را به میزان51.2درصد در احتمال بروز خشونت موثر می دانند.