زمانی که متهمان در برابر بازداشت مقاومت می کنند: گستردگی، همبستگی و دلالتها برای پلیس های میدانی

استفاده پلیس از زور یکی از مهمترین مسائل پلیس است که تحقیقات، پیوسته نشان می‌دهد که مقاومت متهمان در بازداشت، بهترین پیش بینی کننده استفاده یا عدم استفاده از زور است؛ با این حال، مقاومت به خودی خود کمتر مورد تحقیق قرار گرفته است. این مطالعه از برنامه نظارت بر مصرف مواد مخدر استرالیا [1](طولانی‌ترین بررسی چند جانبه مجرمان در این کشور) بر گرفته شده است. داده‌ها با استفاده از پسرفت استدلالی چند متغیره و چند سطحی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا عواملی را شناسایی و پیش‌بینی کند که باعث مقاومت متهمان هنگام بازداشت می‌شود که آیا مظنون به مقاومت در برابر دستگیری متهم شده است یا خیر. نتایج نشان داد که در حالی که مقاومت مظنون نسبتاً کم بود، در شرایط خاص شیوع بیشتری داشت. عوامل مرتبط با ویژگیهای جمعیت شناختی مظنون، نوع جرم، متغیرهای زمانی/مکانی و منطقه تحت نظر پلیس همگی در این موضوع دخیل است که آیا مظنون به مقاومت در برابر دستگیری متهم شده است یا خیر. علاوه بر این، نتایج نشان داد که منطقه تحت نظر پلیس، قویترین عامل برای پیش‌بینی این نکته است که آیا مظنون به مقاومت در برابر بازداشت متهم می‌شود یا خیر. این یافته‌ها ماهیت پیچیده و چند وجهی برخوردهای پلیس- شهروند را برجسته می‌کند.