دانشگاه‌های نسل چهارم و موزه‌های دانشگاهی

دانشگاه نسل چهارم از برهم‌کنش‌های موجود در مارپیچ نوآوری و تولید دانش چهارگانۀ «دانشگاه-صنعت-دولت-محیط جامعه»، معنا می‌یابد. در میانۀ این برهم‌کنش‌ها، موزه‌های دانشگاهی نقش‌های بی‌همتایی را برجسته نمودن هویت و میراث نهادی دانشگاه، فراهم آوردن فضای پژوهشی برای «پژوهش‌های بنیادی الهام یافته از چشم انداز»، خلق ارزش افزوده و تجاری‌سازی دانش، تجربه گرایی میان رشته‌ای، به کارگیری دست آوردهای انقلاب صنعتی چهارم (مانند رباتیک، هوش مصنوعی، واقعیت‌های مجازی و افزوده)، یکپارچه‌سازی فعالیت‌های آکادمیک علوم محض و پایه با علوم انسانی، هنر، فرهنگ و رسانه و همچنین گسترش «هنرها، پژوهش‌های هنرمندانه و نوآوری بر پایۀ هنر» و نوآوری‌های اجتماعی، سهیم شدن در خلق «علم شهروندی» و مردمی کردن علم، ایفا می‌کنند.

The fourth generation universities and university museums

The fourth generation university finds its meaning from the interactions in the quadruple innovation and knowledge production helix (university-industry-government-public environment). In these interactions, the university museums have a unique role in highlighting of intuitional identity and institutional heritage of universities, providing of research space for “vision-inspired basic research”, commercialization of science, interdisciplinary experimentation, applying the fourth industry technologies (e.g., robotics, artificial intelligence, virtual and augmented reality), integration of pure basic science with humanities, arts, culture and media, spreading of “Arts, Artistic research and Arts-based innovation” (AAA), social innovations, sharing in creation of “science citizenship” and science popularization.