پذیرش حکومت غیر مردمی، مغایر با توحیدِ در طاعت در آموزه‌های قرآنی و تاثیر آن در کلام امام خمینی;

اساسی ترین دعوت تمام انبیاء الهی توحید بوده است و صلاح و رستگاری را در آن و نفی شرک و کفر می‌دانسته اند. هر نوع بندگی غیرخداوند مغایر با توحید دانسته شده است. این موضوع در مسایل سیاسی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا جایی که رسیدن به توحید از طریق کفر به طاغوت و اجتناب از آن حاصل می‌شود. همچنین به مواردی از شرک چون: دیکتاتوری، قانونگذاری، تبعیت بی چون و چرا از دیگری و... توجه داده شده است. از سویی انسان مختار آفریده شده و سرنوشتش به خود او واگذار شده است و اصل حکومت نیز امری ضروری و مورد تایید دین قرار گرفته است. بنابر این تنها راه برون رفت از شرک و کفر در سیاست این است که اداره امور با رای و مشورت مردم انجام پذیرد. ما در این مقال اولا به مصادیق و نشانه‌های شرک و کفر در سیاست، ثانیا به راه حل توحیدی برای تشکیل حکومت می‌پردازیم و توجهی که حضرت امام خمینی; به این نکات داشته و در جاهای مختلف به آن پرداختند، بیان خواهیم کرد.