عالم پیشا وجود در دین یهود

عقیده به وجود ارواح، پیش از آفرینش عالم، از دیرباز در میان یهودیان مطرح بوده است و پیشینۀ آن را به وضوح می‌توان در آثار فیلون و سپس روحانیون یهودیِ پس از او مشاهده کرد؛ البتّه این اعتقاد مبتنی بر متون مقدّس یهودیان و تفسیر این متون است. مفسّران دوره تلمودی و پساتلمودی، آیاتی از تورات را برای ازلیّت روح شاهد می‌آورند. به نظر می‌رسد این باور در بسترهایی که یهودیّت در آنها رشد کرده وبالنده شده نیز وجود داشته و می‌توان رگه‌های آن را تا کنعان، مصر، بین النهرین و ایران باستان ردگیری کرد. ‌امّا در قرون وسطی و به‌ویژه در عرفان یهود شاهد رشد و گسترش این باور هستیم، خصوصاً زمانی که کتاب زُهر و جنبه‌های نظری قبّاله بیشتر شکل گرفت. باور به ظهور منجی و تناسخ نیز مویّد این عقیده در بین این قوم می‌باشد. این نوشتار به مفهوم پیشاوجود بودنِ روح، در باور یهودیان می‌پردازد.