استفاده هدفمند از فضای الکترونیک در بهره‌وری آموزش در حوزه علوم انسانی؛مطالعه موردی رشته تاریخ

شیوع بیماری کرونا و تعطیلی مراکز آموزشی، خصوصا دانشگاه‌ها تغییر عمده‌ای در زیر ساخت‌های آموزشی به همراه داشت. بسته شدن دانشگاه‌ها خواسته یا ناخواسته زمینه‌ای مناسب برای ظهور و بروز نوآوری‌ و خلاقیت فراهم آورد. ضرورت تداوم آموزش رسمی دانشجویان، دست‌اندرکاران و متولیان امر آموزش را وادار به تجهیز مراکز آموزشی به ابزار آموزش الکترونیک و مجازی نمود. حوزه علوم انسانی نیز که در عرصه تاخت و تاز مهارت‌ها و تکنیک‌های الکترونیکی از سرعت بسیار پایینی برخوردار بود ناچار به همگامی با این حرکت پر سرعت شد. دانشجویان و اساتید این حوزه که به طور معمول روش‌های کهن و سنتی را پاسخگوی نیازهای آموزشی می‌دیدند پس از رویارویی با این تحول جدید و پرسرعت به منظور جلوگیری از عقب ماندگی آموزشی، خود را به فراگیری مهارت‌های رایانه‌ای و آشنایی با قابلیت‌ها و امتیازات آموزش الکترونیکی ملزم نمودند و تحول چشمگیری در این عرصه رقم خورد. این نوع آموزش فرصت مناسبی جهت ارتقاء سطح تدریس و تحصیل در حوزه علوم انسانی خصوصا رشته تاریخ ایجاد کرد. هر چند این فرصت عاری از با چالش‌ها و مشکلات نیست. به نظر می‌رسد فضای الکترونیک نه تنها آموزش سنتی را وارد مرحله نوینی نموده است بلکه زیرساخت‌ها و امکانات موجود در این نوع آموزش می‌تواند باعث هر چه تخصصی‌تر شدن فرایند فراگیری در حوزه رشته تاریخ شود. در نوشتار حاضر با کمک روش پژوهش اکتشافی، تاثیر فضای الکترونیک در ارتقاء کیفیت آموزشی رشته تاریخ مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در طول مسیر پژوهش نقاط قوت و ضعف آموزش الکترونیک در این حوزه شناسایی شده و پس از آن راهکارهایی جهت کسب بینش جدیدی در هر چه بهتر شدن فرایند یادگیری ارائه خواهد شد.