الگوی نوآورانه آموزشی بر مبنای الگوی شایستگی Cdio: گامی جهت آموزش الکترونیک با کیفیت

یکی از بنیادی‌ترین وظایف آموزش عالی در جهان مدرن، تربیت نیروهای متخصص و توانمند در حوزه‌های مختلف به‌منظور ارتقاء سطح کیفی و کمی نیروی انسانی در راستای توسعه و پیشرفتجامعه است (صالحی عمران و عین خواه، 1399، b)؛ آموزش‌های مهندسی برای تربیت مهندسین جهانی شایسته، همگام با پیشرفت‌های دنیای مدرنمتحول شده است. با توجه به پذیرش ذات تغییر در جهان امروز، دانشگاه‌ها ، نیاز به استفاده از الگوهای پیشرفته آموزشیجهت پاسخگویی به بحران‌ها در جهان پیچیده و متغیر نوین دارند. هدف از این پژوهش معرفی الگوی ابتکاری آموزشی مبتنی بر شایستگی cdio و معرفی و تبیین استانداردهای دوازده‌گانه این الگوی آموزشی است. همچنین استانداردهای این الگو با توجه به آموزش الکترونیک بررسی و ویژگی‌های این الگو و تجربه‌های جهانی موسسات آموزش عالی در استفاده از این الگو آموزشی جهت اصلاح ساختار آموزشی‌شان با تاکید بر آموزش الکترونیک بررسی، تبیین و ارائه می‌گردد. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی با رویکرد یا ماهیت کیفی است و به لحاظ روش از نوع توصیفی و تحلیلی است و از طرح پژوهش غیرآزمایشی استفاده‌شده است، تحلیل محتوا به روش تحلیل محتوای کیفی یا انباشت نگاشتی از طریق سند کاوی انجام‌شده است. نتایج پژوهش نشان‌دهنده آن است که الگوی ابتکاری آموزشی cdio، توسط ارتقاء مهارت یادگیری خود راهبر(sdl )، افزایش تعامل آموزشی، افزایش انعطاف‌پذیری در فرایند یاددهی-یادگیری، قابلیت تطابق الگو با برنامه‌های آموزشی مختلف، قابلیت اجرای بهتر یادگیری پروژه محور بر اساس الگوی cdio، ارتقاء شایستگی‌های دیجیتال اساتید،ارتقاء روش‌های سنجش یادگیری و ارزیابی برنامه‌های آموزشی الکترونیک، اجرای یادگیری فعال در آموزش الکترونیک در چارچوب الگوی cdio، هماهنگی برنامه‌های درسی مبتنی بر cdio با مهارت‌های موردنیاز بازار کار به مقابله با چالش‌های آموزش الکترونیک در نظام‌های آموزشی به‌ویژه نظام‌های آموزش مهندسی کمک کرده و می‌تواند به‌عنوان الگوی پیشنهادی جهت اصلاح و بهبود مستمر ساختارهای آموزشی موجود پیشنهاد و مورداستفاده قرار گیرد.