عوامل موثر در تحقق آموزش دانشگاهی الکترونیکی مجازی کارآمد در دوران کرونا

در قرن بیست و یکم - و حتی چند دهه قبل از آن - انقلاب صنعتی چهارم (شوآب، 2016) به سرعت بر شئون مختلف جامعه ها اثر گذاشته و استفاده از فناوری های جدید الزام آور و توصیه شده بود؛ این در حالی بود که شیوع ویروس کرونا در جهان باعث شد که دانشگاه ها، و به طورکلی نهادهای آموزشی، در اغلب کشورها از جمله ایران به طور موقت تعطیل شوند. این امر مانع دسترسی حدود 5/1میلیارد یادگیرنده به کلاس های درس حضوری در سراسر جهان شد. نظام یادگیری الکترونیک در شرایط کرونایی به عنوان یک مکانیزم جبران خلا به وجود آمده ناشی از شیوع بیماری کرونا مطرح شد. به یکباره در اغلب نقاط جهان، دانشگاه ها نسبت به استفاده از یکی (یا مجموعه ای از رویکردها که متاثر از «پدا۔کوژیفناورانه» (علموهنریاددهی- یادگیری فناورانهاست،برایتبدیلآموزشحضوریبهآموزشالکترونیکیاقدامکردند. اما در این بین برای تحقق این آموزش کارامد عواملی اساسی ایفای نقش مینمایند که لازم است آنها را به خوبی بشناسیم.