بررسی اثر روش های مختلف تقسیم بندی واحدهای جریانی هیدرولیک بر روی عملکرد چاه و ضریب بهره دهی

میزان دقت در مدل سازی مخزن و همچنین تطابق آن با واقعیت، یکی از مهم ترین عوامل در موفقیت برنامه ریزی بخش های مختلف توسعه یک میدان مثل: حفاری چاه، تکمیل چاه و طراحی دقیق تجهیزات فرایندی می باشد. از مهمترین چالش های تاثیرگذار بر روی ارزیابی سازند و شبیه سازی مخزن، ناهمگنی در خصوصیات سنگ و سیال مخزن می باشد. از جمله خواص مخزن که متاثر از ناهمگنی مخزن میباشد، تراوایی، فشار مویینگی و میزان ترشوندگی هستند. برای محاسبه ی این خواص بایستی ناهمگنی مخزن را در نظرگرفت. به این منظور و برای کاهش اثر ناهمگنی در توصیف ویژگی های مخزن می توان مخزن را به واحدهای هیدرولیکی جریانی متفاوت تقسیم نمود. منظور از واحد جریان، دسته ای از سنگ های مخزن است که دارای خواص مشابه می باشند. در این مقاله، روش های تعیین واحدهای هیدرولیکی جریان بر روی داده های یکی از چاههای یکی از میادین کربناته ی ایران مورد بررسی قرارگرفته است. در پایان، مطالعه ی موردی تاثیر نتایج بدست آمده از روش های تعیین واحدهای هیدرولیکی جریان در میزان شاخص بهره دهی و عملکرد چاه بررسی شده است و پس از مقایسه آن با نتایج تست شاخص بهره دهی بهترین روش که بیشترین تطابق را با داده های تست داشته تعیین گردیده است. با استفاده از این روش علاوه بر توصیف دقیق از مخزن و همین طور شبیه سازی، می توان لایه های کم بازده را از جریان تولید خارج نمود و تمرکز اصلی بر روی لایه های پربازده با پتانیسل تولیدی بالا باشد.