تثبیت آنزیم لاکاز روی نانوکامپوزیت مغناطیسی کیتوزان کربن نانو تیوپ عاملدار جهت تولید بیوسنسور

آنزیم ها بیوکاتالیست هایی هستند که در بخش های مختلف صنعتی، غذایی، دارویی، محیطی و حوزه های پزشکی کاربرد دارند اما به علت پایداری کم دانشمندان همواره دنبال تکنیکی برای بالا بردن فعالیت این مهم بوده اند. تثبیت آنزیم به علت هزینه های کم، امکان استفاده مجدد از آنزیم، امکان جداسازی راحت‌تر و افزایش پایداری‌های حرارتی و عملکردی آنزیم بسیار مورد توجه است. لاکازها برای کاتالیز اکسیداسیون فنول‌ها و آنیلین‌ها عمل می‌کنند از این رو برای استفاده در تولید بیوسنسورها مفید هستند. هدف از این مطالعه تثبیت آنزیم لاکاز بر روی نانو ذره مغناطیسی کیتوزان کربن نانو تیوپ عاملدار با گروه تیول می‌باشد. ابتدا کربن نانو تیوپ با گروه کربوکسیل عامل دار شده و کیتوزان آهن با روش هم رسوبی به آن متصل می شوند. سپس کیتوزان با سیستئامین تیوله شد و آنزیم لاکاز به آن متصل گردید. ویژگی کامپوزیت حاصله با ftir مشخص گردید. رنگ مشکی حاصل از کامپوزیت نشان دهنده عدم اکسایش آهن می‌باشد. بررسی سنجش تیول با روش المن نشان داد که محتوای تیولی در محلول نانو کامپوزیت به مقدار 917/3 میکرومولار بود. نانوذره سنتز شده ویژگی مغناطیسی خوبی را نشان داد به نحوی که به راحتی با استفاده از یک آهنربا خارجی از محلول جدا شد و درصد تثبیت آنزیم روی آن نیز 7/93 % بود که نسبت به تثبیت آنزیم بر روی نانو کامپوزیت بدون گروه عاملی تغییر ناچیزی داشت (64/ 96 %). لذا از این آنزیم که روی نانوذره تثبیت شده است می توان در جهت ساخت بیوسنسورها به منظور رفع آلودگی های محیطی و دیگر مصارف صنعتی به خوبی استفاده کرد.