پلیمرهای زیستی و فیلم های بر پایه پروتئین در صنایع غذایی

بسته بندی در صنایع غذایی مدرن نقش اساسی دارد زیرا یکی از فرآیندهای اصلی برای حفظ کیفیت محصولات غذایی از زمان تولید تا مصرف آن است. فناوری های جدید بسته بندی مواد غذایی تلاش می کنند تا به نیازهای جامعه پاسخ دهند. تا کنون استفاده از پلاستیک های مصنوعی به عنوان ماده اصلی بسته بندی مواد غذایی در سراسر جهان مخاطرات زیست محیطی و بهداشتی زیادی را در پی داشته است. همچنین نگرانی زیادی در رابطه با تاثیرات مهاجرت مواد سمی و سرطانزا به زنجیره غذایی وجود دارد که منجر به ایجاد شرایط نامطلوب سلامتی در بدن انسان می گردد. استفاده از پلیمرهای زیستی به دلیل زیست تخریب پذیر بودن و امکان استخراج از منابع طبیعی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این میان فیلم های پروتئینی در مقایسه با انواع لیپیدی و پلی ساکاریدی، خواص مکانیکی بهتر و ممانعت کنندگی قوی تری در مقابل گازها دارند. از طرف دیگر مشخص شده است که لایه های پروتئینی به دلیل شکننده بودن نمی توانند در بسته بندی ها به عنوان فیلم های مستقل مورد استفاده قرار گیرند، که این مشکل را می توان با استفاده از نرم کننده ها یا اختلاط آن با پلیمرهای دیگر بر طرف کرد.