گسترش و تقویت تشکل‌های مردمی به منظور افزایش سرمایه اجتماعی و تحکیم ساختار درونی نظام

کشورها برای پیشرفت و توسعه همه جانبه خود در تمامی عرصه‌ها باید تشکل‌های برخواسته از بطن جامعه را با خود همراه کنند. مشارکت آگاهانه و هدفمند مردم جامعه در عرصه‌های گوناگون تاثیرات مثبت و فراوانی در پیشرفت و توسعه کشورها داشته است. دین اسلام نیز مکررا بر مشارکت افراد در عرصه‌های دینی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی تاکید داشته است. نهادینه کردن این مشارکت‌ها سبب ارتقای سرمایه اجتماعی می‌شود و تحکیم و تثبیت این سرمایه اجتماعی به واسطه تشکل‌های مردمی نیز پیشرفت و توسعه را به دنبال خواهد داشت. بنابراین حضور فعالانه مردم جامعه در این تشکل‌ها و شرکت در این امور اجتماعی نوعی سرمایه اجتماعی است که اکثر کشورهای توسعه یافته به آن توجه دارند و آن را به عنوان یکی از عناصر مهم قدرت به حساب می‌آورند. مقام معظم رهبری مردم را دارای کرامت دانسته و برای نقش آنها در نظام سیاسی اهمیت بسیاری قائل می‌باشند. معظم‌له به چهار شاخص مهم و اصلی برای مردم (آگاهی، نظارت، مشارکت، همگامی) تاکید کرده و این چهار شاخص را ویژگی‌های اصلی ساختار اجتماعی توسعه دانسته و سازمان‌های مردم‌نهاد را فرصت بی‌بدیل اجتماعی در تحقق این شاخص‌ها در بستر تعامل و حفظ و ارتقای سرمایه اجتماعی در سایه فعالیت گروه‌های مردمی می‌دانند بنابراین این تشکلات تقویت کننده سرمایه اجتماعی بوده و جز ارزشمندترین نیازهای هر کشور است. سوال: ایجاد تشکل‌های مردمی و تشویق آنها برای مشارکت هر چه بیشتر مردم در مسائل گوناگون تا چه اندازه می‌تواند در پیشرفت کشورها موثر واقع شود؟ فرضیه: مشارکت مردم در عرصه‌های گوناگون می‌تواند منجر به تحکیم پایه‌های نظام حاکم شده و کشور را به سمت پیشرفت و توسعه سوق دهد. روش پژوهش: این پژوهش مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی بوده و با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای برای اثبات فرضیه خود تلاش خواهیم کرد.