پشتوانه‌های معرفتی و نظری ایران‌شناختی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

سند راهبردی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، دارای پنج عنوان کلان است که نخستین آن، «مبانی» است و در آن صحبت از اهم پیش‌فرض‌های اسلامی، فلسفی و علمی جهان‌شمول معطوف به پیشرفت شده است. این عنوان خود شامل هفت مولفه است که شالوده‌های نظری و روح جمعی حاکم بر بنیادهای فکری الگو، در آن به نمایش گذاشته شده است. یکی از این هفت مولفه به «مبانی ایران‌شناختی» اختصاص یافته است. چرا که الگو با دو صفت خاص (اسلامی و ایرانی) توصیف شده است. در مولفه «مبانی» ایران‌شناختی دو بند از 5 بند آن به ویژگی‌های ساکنان سرزمین ایران اختصاص دارد و نمی‌توان این مولفه‌ها را جزء ذاتی سرزمین ایران دانست، ولی نباید از آن چشم‌پوشی کرد زیرا تاثیر آنها به صورت گزاره‌هایی در «افق» و «تدابیر» منعکس است. در سند راهبردی الگو، به طور کلی هشت گزاره معطوف به «مبانی» ایران‌شناختی تدوین شده است که تحلیل اسناد پشتیبان آن بر اساس روش تحلیل متن «ژنت» دارای نتایج زیر است: * «مبانی» ایران‌شناختی در سند راهبردی الگو توسط شش نظریه در حوزه دانش انسانی و اجتماعی پشتیبانی می‌شود و «تدابیر» معطوف به ایران‌شناختی خود سبب ایجاد نظریه‌های جدیدی در پژوهشگران تدوین کننده «تدابیر» شده است. * نظریه‌های «دستگاه جغرافیایی»، «هویت آینه‌ای»، «از قرطبه تا اصفهان»، «ساپیر-ورف»، «حکمت‌آفرینی زبان فارسی» و نظریه «شناخت‌شناسی مکانی» از جمله دیدگاه‌های نظری است که اصول و مولفه‌های «مبانی ایران‌شناختی» را پشتیبان می‌کنند. * نظریه «هویت مکانی» و نظریه «اتحادیه کشورهای محور مقاومت» از جمله دیدگاه‌های منبعث از بند 57 و 31 «تدابیر» است که برای تحقق آنها ارائه شده است.