تبیین تدبیر ایجاد قطب‌های گردشگری طبیعی، علمی، فرهنگی، مذهبی و سلامت با محوریت مناطق و مراکز هویت‌ساز در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

امروزه فعالیت‌های گردشگری از مهم‌ترین منبع اقتصادی بسیاری از کشورها شده است و به همین جهت از آن به عنوان یک صنعت یاد می‌شود. کشور ایران با داشتن جاذبه‌های فراوان گردشگری یکی از کشورهای مهم در زمینه گردشگری جهان محسوب می‌شود. با توجه به این استعداد بالقوه یکی از تدابیر مهم الگوی اسلامی ایران پیشرفت، تدبیر توسعه گرشگری در کشور می‌باشد که از طریق ایجاد قطب‌های مختلف گردشگری درصدد بسترسازی برای رونق گردشگری در کشور می‌باشد که این مهم از طریق باز اندیشی و بازنگری در برنامه‌های توسعه در کشور فراهم خواهد شد. این مقاله با تبیین مشخصات مهم این تدبیر از نظر سابقه در کشور، الزام‌ها و پیامدهای آن سعی کرده جنبه‌های مختلف آن را تحلیل و نتیجه‌گیری کند. بر همین اساس بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که شکل‌گیری دیپلماسی فعال، حمایت از بخش‌های غیردولتی فعال در گردشگری، تامین امنیت بیشتر گردشگران و ... از مهم‌ترین الزام و پیش‌شرط‌های رونق گردشگری در کشور می‌باشد که در صورت تحقق می‌تواند پیامدهای مهمی همچون شکوفایی اقتصادی، تعاملات بیشتر فرهنگی و اجتماعی، ایجاد اشتغال و ... را داشته باشد. البته ممکن است در صورت در نظر نگرفتن برخی تمهیدات پیامدهای منفی مانند مسائل زیست‌محیطی در برنامه توسعه گردشگری در کشور به وجود آید که در مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.