کرونا و بحران معنای زندگی

در این مقاله می کوشیم نشان دهیم که کرونا بحرانی در تمامی ابعاد زندگی بشر به وجود آورده است که انسانها در تعریف و تشخیص معنای زندگی دچار سردرگمی شده اند. مرگ پیامد کروناست و مرگ پایان تمامی امکانات آدمی است و آگاهی به این وضعیت تنها تنها سبک زندگی ما را دچار تحول کرده بلکه در پیش بینی و برنامه ریزی زندگی روزمره نیز فرد را در وضعیت بغرنج تصمیم گیری قرار داده است. انسان زمانی می تواند با دیگری و افراد جامعه ارتباط برقرار کند که احساس در جهان بودن داشته باشد. وقتی این احساس با ترس از دیگری به خاطر امکان ابتلا به بیماری کرونا و امکان سرایت آن به او و در نهایت احتمال نزدیک شدن به مرگ همراه باشد او نمی تواند اهدافی را که برای زندگی اش تعریف و تعیین کرده است به آسانی عملی کند. لذا مرگ اندیشی در سایه کرونا شکل دیگری به خود می گیرد. بنابراین، فرد احساس در جهان بودن و احساس در طبیعت بودن اش را از دست می دهد. تحلیل های روان شناختی وجه تجربی این بحران را بررسی می کنند ولی تحلیل های فلسفی وجه وجودی این امر را مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهند و ما در این مقاله درصدد تحلیل فلسفی مساله کرونا و معنای زندگی در زندگی آدمی هستیم تا نشان دهیم که بحران کرونا بحرانی در معنای زندگی فرد به وجود آورده است. البته ما در میان و درون بحران هستیم و لذا نمی توانیم آینده آن را پیش بینی کنیم ولی می توانیم امکان های دیگری مواجهه با این بحران را بررسی کنیم