بررسی نقش دعا در معنابخشی به زندگی از منظر فخر رازی

پژوهش حاضر به دنبال پاسخ­گویی به سوال « دعا چه تاثیری در معنابخشی به زندگی انسان دارد؟» از منظر فخر رازی شکل گرفت، نگارندگان تا آن­جا که جستجو نموده­اند این مسئله را جدید یافته­اند. با عرضه این سوال به فخر مراحلی در کنکاش برای پاسخ­گویی طی شده و نتایجی حاصل گردید: ابتدا روشن شد که فخر رازی حقیقت دعا را ابراز خواری و تذلل به درگاه الهی می­داند نه خواستی در برابر اراده­ی خدای متعال، سپس در چند مورد اهمیت دعا و جایگاه آن در ایجاد شوق الی الله که از منظر او عامل معنابخشی به زندگی انسان است را بیان نمود و در نهایت رابطه­ی سه­گانه­ی هدف(غایت)، کارکرد و ارزش را به عنوان عناصر اصلی معنابخشی به زندگی سامان داد تا بتواند جایگاه کلیدی دعا در ایجاد شوق و عمیق­تر شدن معنای زندگی را به بهترین وجهی تثبیت نماید.