معنابخشی به زندگی با الگوگیری از آموزه های هدایتی تربیتی داستان های قرآنی (مطالعه موردی: داستان اصحاب کهف)

هدف اصلی از این پژوهش، الگوگیری از آموزه­های هدایتی - تربیتی داستان قرآنی اصحاب کهف برای معنابخشی به زندگی بوده؛ که بر همین اساس، بنیادی­ترین پرسش نیز از این قرار بوده است: از آموزه­های هدایتی - تربیتی داستان قرآنی اصحاب کهف، چگونه می­توان برای معنابخشی به زندگی، الگو گرفت؟ گردآوری اطلاعات در این پژوهش، با ابزار فیش و به روش اسنادی - کتاب­خانه­ای بوده که با پیمایش مراحل سه­گانه­ی توصیف، تحلیل و تبیین، مساله مورد نظر را بررسی کرده است. یافته­های پژوهش نشان داد که هدف قرآن از بیان داستان­ها، عبرت­گیری از سرنوشت پیشینیان است و هدف نهایی از برانگیختن اصحاب کهف، اثبات حقیقت رستاخیز با نشان دادن قدرت خداوند در زنده کردن مردگان است. از دیگر یافته­ها نیز این بود: شکسته شدن وحدت زمانی، توصیف عینی حوادث، واقعیت­گرایی، لزوم قیام به حق و پایداری در برابر فرهنگ منحرفانه، هجرت و پاداش مهاجران موحّد، مسئولیت انسان و جایگاه اختیار. برجسته­ترین نتیجه پژوهش، این است که با الگوگیری از داستان­های قرآنی و شبیه­سازیبا زندگی انسان، می­توان زندگی سالم و در مسیر رضایت خداوند مهیا کرد.