بررسی جامعه‌شناختی نهاِد خانواده در ادبیات عامیانه با تاکید بر قصه‌های مشدی گلین‌خانم

خانواده، زنجیره ارتباطی اجتماع و تضمین‌کننده آرامش و ثبات جامعه است. جامعه‌شناسان بقای جامعه را در گرو بقای خانواده و موفقیت و شکست جامعه را در سلامت و یا گسستگی نهاد خانواده، یافته‌اند. خانواده به عنوان یک سازمان اجتماعی، برخوردار از روابط تعاملی والدین و فرزندان است. با وجود اینکه موضوع مطالعۀ خانواده برعهدۀ جامعه شناسان نهاده شده است اما با توجه به انعکاس خانواده و روابط بین افراد خانواده در بخش وسیعی از آثار ادبی به خصوص داستان ها، افسانه ها و قصه های عامیانه، تحلیل گران حوزۀ ادبیات نیز امروزه به یاری جامعه شناسان شتافته و با مطالعۀ این گروه از آثار ادبی به ریشه یابی و شناخت خانواده و تصحیح رفتارها و باورها و اندیشه های رایج غلط امروزی پرداخته اند. از جملۀ منابعی که بسیاری از اعتقادات و سنن و روابط خانوادگی و فرهنگ گذشته مردم ایران را به خوبی در خود منعکس ساخته است، می توان به «قصه‌های مشدی‌گلین‌خانم» اشاره نمود که توسط «الول ساتن» جمع آوری شده است. این پایاننامه با اساس قرار دادن این منبع، به عنوان نمونه، به مطالعۀ خانواده در ادبیات عامیانۀ ایران پرداخته است و نشان داده است که بنیاد خانواده با توجه به داده های «قصه‌های مشدی‌گلین‌خانم» برخلاف تصور عموم در مورد خانواده های ایرانی، از انسجام و استحکام مناسبی برخوردار نبوده است.