بررسی تطبیقی استعاره‌های مفهومی حوزه عشق با استناد بر شواهدی ازآثار افغانی وایشی گورو

از منظر شناختی، استعاره روشی در درک معناست که در آن حوزه ای ذهنی براساس حوزه ای دیگر که اغلب عینی و ساده است، مفهوم سازی و درک می‌شود. استعارة مفهومی مهمترین دستاورد زبانشناسی نوین است که در آن مفاهیم انتزاعی و مجرد به طور عینی و تجربی مفهوم سازی می‌شوند. نظریة استعارة مفهومی اولین بار توسط لیکاف و جانسون در کتابی به نام استعاره‌هایی که باور داریم مطرح شد. هدف این پژوهش، بررسی و مقایسة استعاره‌های مفهومی حوزة عشق در آثار افغانی و ایشی گورو (برنده جایزه نوبل ادبی 2017) می‌باشد. داده‌های این تحقیق براساس الگوی تشخیص استعاره‌های مفهومی از عبارات و اصطلاحات مربوط به عشق در آثار این دو نویسنده استخراج گردید. در این پژوهش برآنیم تا با بررسی قسمت‌هایی که در آن‌ها مفهوم عشق در قالب استعارة مفهومی مطرح است، پر بسامدترین نگاشت‌های استعاری و حوزه‌های مبدا را تبیین کنیم.