سینما در سه نما از منظومه خسرو و شیرین نظامی(بررسی قابلیت های نمایشی داستان خسرو و شیرین)

منظومة خسرو و شیرین، یکی از شاهکارهای درخشان و ماندگار میراث ادبی جهان است که بی گمان یکی از رموز این ماندگاری، زبردستی نظامی در شیوة پرداختن داستان است. او استادانه شگردهایی را به کار می برد که گاه قسمتی از داستان تبدیل به یک صحنة سینمایی می‌شود و چون کارگردانی ماهر، به شکل خیره‌کننده‌ای با کاربردهای دیالوگ، زاویه دوربین، صدا، نور، موسیقی، لوازم صحنه، رنگ، لباس و ... آشنا است. همین ویژگی سبب می شود در بیشتر مواقع ما با نوعی روایت کاملا تصویری و نمایشی روبه‌رو باشیم. در این پژوهش به روش کتاب خانه ای، شیوة به کارگیری تعدادی از ترفندهایی که نظامی به این منظور به کار می گیرد، توضیح داده می شود و سپس با ذکر مثال هایی، توان او در صحنه پردازی، دیالوگ نویسی، شخصیت‌پردازی و ...، بر پایة 3 قسمت از این داستان، نشان داده می‌شود. نتایج پایانی به ذکر الگوهای خاص در سطوح ظاهری و محتوایی، و اهمّیت این نوع روایت در جذب مخاطب و جذاب ترشدن روایت داستانی اشاره می-نماید.