تشابهات ساختاری غزلیّات پژمان بختیاری با غزلیّات سعدی

بی گمان سعدی شیرازی دارای ویژگی های منحصر بفردی است که یکی از مهمترین و برجسته ترین آنها این است که سبک او در نظم و نثر، در تمام ادوار ادبیات فارسی پس از او، مورد تقلید قرار گرفته است و از این نظر با هیچ یک از شاعران فارسی قابل مقایسه نیست؛ به طوری که، از شاعران قرن هفتم و هشتم تا شاعران معاصر، کم و بیش نشانه هایی از سبک غزل های سعدی در آثار آنها دیده می شود. شاعران زیادی چون خواجو و حافظ و ... به استادی سعدی در غزل اقرار کردند. شایان توجّه است که شاعران، به پیروی و شبیه سازی سخن خود با سخن سعدی می بالند و افتخار می کنند. شک نیست که شاعران دورۀ مشروطۀ ادبی، شیوۀ غزل سرایی سعدی و حافظ را سرمشق خود قرار داده اند. بسامد و میزان تاثیرپذیری آنها از غزل سعدی و حافظ متفاوت است. پژمان بختیاری یکی از غزل سرایانی است که با اطمینان می توان ادعا نمود به دلیل انس و الفتی که با آثار کهن ادبیات فارسی داشته، از شیوۀ سنّتی به ویژه سعدی پیروی کرده و تحت تاثیر آنها بوده است. این پژوهش که به روش کتابخانه ای و اسنادی است، تشابهات و تاثیرپذیری ساختاری پژمان از غزلیّات سعدی در محورهای سه گانۀ زیر را به اثبات می رساند: محور موسیقی بیرونی و کناری، محور زبانی و واژگانی، محور زیباشناسی ادبی. نتایج حاصله از این پژوهش به طور کلّی حاکی از این است که پژمان بختیاری در بیش تر زمینه های ساختاری غزل متاثر از شیخ اجل بوده است.