هنجارگریزی در اشعار گیلکی شیون فومنی

هنجارگریزی از روشهای خلق شعر و تخطی از زبان هنجار است که سبب شیوایی و جذابیت شعر شاعر می‌شود. شاعر با انحراف از زبان معیار ذهن مخاطب را به سمت کلام خود می‎کشاند و تاثیر پیام خود را هر چه عمیق‎تر بر جان وی می‎نشاند. شیون فومنی از شاعران دو زبانه گیلکی - فارسی است که اشعار ارزشمندی را در هر دو زبان از خود بر جای گذاشته است. در زبان گیلکی، مجموعه اشعار گیلکی در قالب غزلیات، منظومه‎ها و دوبیتی‌های محلی از وی به یادگار مانده. در این مقاله انواع هنجار‌گریزی براساس الگوی لیچ (1969) در اشعار گیلکی فومنی مورد بررسی قرار گرفته است. انواع هنجارگریزی عبارتند از: هنجارگریزی آوایی، زمانی، سبکی، معنایی، گویشی، نحوی، نوشتاری و واژگانی. هدف از پژوهش حاضربررسی انواع متفاوت هنجارگزیزی مطرح شده از سوی لیچ به منظور یافتن بیشترین و کمترین بسامد آنها در اشعار شیون فومنی است. نتایج تحقیق نشان داده است از تقسیمات هشتگانه‌ای که لیچ در هنجارگریزی مطرح کرده، هنجارگریزی معنایی، هنجارگریزی زمانی، هنجارگریزی نوشتاری و هنجارگریزی نحوی به ترتیب از بالاترین بسامد برخوردار بوده‌اند، در حالیکه هنجارگریزی آوایی، هنجارگریزی گویشی، هنجارگریزی سبکی و هنجارگریزی واژگانی در اشعار فومنی مشاهده نشده است.