بررسی تطبیقی عهدیه‌های پادشاهی اردشیر و خواجه نصیرالدین توسی

خواجه نصیر الدین خواجه نصیر توسی وزیر مجرب سلجوقیان، کتابی با عنوان سیاستنامه تالیف کرده در این کتاب به توضیح وتشریح مبانی نطری حکمرانی و بیان دیدگاه خود در زمینه‌هایی از جمله عمال وکارگزاران، مقطعان، جاسوسان،. منهیان، امور معیشیت مردم و...می‌پردازد؛ از آن سوی، اردشیر بابکان سیره نظری وعملی پادشاهی خود که حاصل پادشاهی خود است را بیان می‌کند که فردوسی در شاهنامه به آن پرداخته است و شامل موضوعاتی همچون توجه به اهل هنر و علم ودین، توصیه به کاردار و سفیر، جمع کردن پیران با تجربه وجوانان شایسته، و راست کرداری و....می‌باشد. از بررسی سخنان این دو چنین می‌توان برداشت کردکه اردشیر چون یک پادشاه است به جزئیات بیشتری پرداخته است وسیره عملی خودرا بیان کرده است اما خواجه نصیر تنها نقش یک ناصح دارد وبیشتر به کلیات پرداخته است؛ بنابراین سخنانش بیشتر در حد تئوری ونظریه باقی می‌ماند. وگیرایی سخنان اردشیر بیشتر از سخنان خواجه نصیر است.