بازتاب فرهنگ و زبان هند در اشعار کلیم کاشانی

پژوهش حاضر با عنوان« بازتاب فرهنگ و زبان هند در اشعار کلیم کاشانی» به بازتاب فرهنگ و زبان هندی در اشعار کلیم کاشانی پرداخته است. در عصر صفوی بسیاری از شاعران به دربار گورکانیان هند روی نهادند و از شاعرنوازی شاهان آن سرزمین بهره‌مند شدند. کلیم کاشانی ازجملۀ این شاعران است که فرهنگ، باورها و آداب و رسوم هندوان در شعر او نمودِ چشمگیری دارد. در این راستا، پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی بررسی بازتاب فرهنگ و زبان هند در اشعار کلیم کاشانی از شاعران سبک هندی، می پردازد. بازتاب فرهنگ هند در اشعار وی به دودسته تقسیم می شود: 1- آداب و رسوم مربوط به سرزمین هند(اعیاد و جشن ها و آداب‌ورسوم مربوط به آن ها از جمله: جشن سالگره، رسمِ سِتی (زنده سوختن در آتش)، زنجیر عدالت شاه‌جهان، بَرشکال) 2- تعابیر و واژگان خاص هندی(پان، بولسری، تنبول، بیره،کیوره،کدهل، نیم،کَوَل، طَلا، برهمن، راچپوت، راجه، مَهاجَن، حسن شسته- دوبی، اکبرآباد،گوالیار، نور سپور،گَنگ، جَون، دَل، ورناک) نتایج این تحقیق حاکی از آن است که فرهنگ و آداب و رسوم هند تاثیر بسیار زیادی بر زندگی و دیوان اشعار کلیم دارد و سیمای هند در شعر کلیم کاشانی به‌خوبی منعکس شده است.