بررسی تطبیقی ضرب المثل های بلوچی و ترکی با امثال و حکم فارسیدر شاخه اندرزی_تربیتی

زبان های ترکی و بلوچی که در دو استان بزرگ آذربایجان و سیستان و بلوچستان به آنها تکلم می شود، مانند همه زبان و گویش های محلی دیگر، دارای ویژگی هایی هستند که نمونه ای از آن، ضرب المثل هایی است که میان مردم متداول می باشد. هر یک از این ضرب المثل ها دارای دنیایی از ذوق و اندیشه و حسن تعبیر در ادای مقصود است و معادل هایی در زبان فارسی دارند. هدف اصلی این پژوهش مشابه یابی برای ضرب المثل های فارسی و ترکی(آذری) و بلوچی می باشد تا از این راه به شناخت هرچه بیشتر مفهوم، عناصر سازنده و ساختار زبانی مَثَل ها دست یافته و بتوان آن را در اختیار مخاطب قرار داد. در ابتدا با گزینش ضرب المثل های ترکی و یافتن معادل آن ها در فارسی و بلوچی در طی یک دوره کار میدانی کوتاه مدت، با کمک منابع کتابخانه ای مورد تجزیه تحلیل و مقایسه در هر سه زبان قرار گرفت. لذا با توجه به پرسش ها و فرضیه هایی که مطرح بود این نتایج حاصل شد، در هر سه زبان شباهت های بسیاری از نظر محتوایی، ساختاری و چه بسا معنایی ملاحظه گردید ضمن اینکه تاثیر زبان فارسی در دو زبان دیگر مشهود بود. تفاوت در قالب دستوری و کاربرد واژگان در هر سه زبان با توجه به مجزا بودن خانواده زبان های ترکی با زبان های فارسی و بلوچی امری بدیهی می نماید.