تحول جایگاه ایزدبانوان خودبسنده در اساطیر آفرینش

از کهن ترین اعتقادات در زمینه ی باور به قدرت برتر، اعتقاد به ایزدبانوان آفریننده است. این الهگان، در دوره های نخستین شکل گیری اساطیر، اغلب دوشیزگانی هستند که در ایفای نقش خالق، خودبسنده اند؛ اما در گذر زمان و تحت تاثیر تحولات اجتماعی، خویشکاری‌ها، صفات، و جایگاه آنان تغییر یافته، کارکردهای ایشان متحول شده، و الوهیت وجودشان تحت الشعاع نقش زمینی مادر و همسر زاینده و پرورنده قرار گرفته است.گاه ایزدبانوان مختلفی وامدار ویژگی‌های ایشان شده اند، گاه در درجه دوم اهمیت قرار گرفته، و زمانی نیز از کار و بار آفرینش کنار گذاشته شده و به محاق رفته اند. این مقاله بر آن است ویژگی های ایزدبانوان آفریننده ی خود بسنده را توصیف کند و سیر تحول و علل تغییر جایگاه آنان را مورد بررسی قرار دهد.