نگاهی نسخه پژوهانه و سبک شناسانه به رسالة «ارشادالمُریدین»

شیخ «کمال الدّین حسین بن شهاب الدّین حسن اندجانی خوارزمی» از صوفیانِ صاحب کمال امّا گمنام ایرانی در اواخر سدة نهم و اوایل سدة دهم هجری قمری است که نام، مقام عرفانی و آثار صوفیانة او تحت نام و نشانِ دو صوفی همنام و همشهری او نهان مانده و از حافظة تاریخِ ادب و عرفان ایرانی فراموش گشته است. این نوشتار، با هدفِ معرّفی شخصیّتِ حقیقیِ این عارفِ گمنام، همچنین دو رسالة صوفیانة او با نامهای «ارشادُالمُریدین» و «آدابُ المُریدین» را بر بنیاد نسخه های خطّی نویافته، به شیوة نسخه پژوهانه مورد تحقیق و تحلیل قرار می دهد.