گفتگوی شعر لاهوتی و فرخی یزدی

یکی از راههای درک و شناخت عمیق و دقیق متون، بررسی ارتباط و تعامل بین آنهاست، زیرا مولفان مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر آثار دیگر هستند. بینامتنیت یکی از رویکردهای خوانش متن در ارتباط با متون دیگر است و تاثیری را که متن‌های پیشین در خلق آثار پسین می‌گذارد مورد مطالعه قرار می‌دهد. بر اساس این نظریه، هر متنی برخاسته و شکل یافته از متون پیش از خود است. به تعبیردیگر، بینامتنیت تعامل و گفتگوی بین آثار و هنرمندان را تشریح می‌کند. معنایی که ما از یک متن در می‌یابیم در واقع پیگیری سرنخ‌هایی از شبکه روابط معنایی متون گذشته و معاصر است. در این راستا اندیشه‌های یکسان هنرمندان، واقعیت‌های اجتماعی و سیاسی، فرهنگ همگانی و مردمی جامعه، سنت‌های رایج یک ژانر ادبی و... در پر رنگ کردن این ارتباط‌ها تاثیر گذار است. ابوالقاسم لاهوتی و فرخی یزدی از جمله شاعرانی هستند که آثار آنها دارای ارتباطی بنیادین و اساسی با یکدیگر است و این ارتباط تا حد زیادی ریشه در محیط اجتماعی سیاسی یکسان، اندیشه‌ها و عقاید حزبی و پشتوانه فرهنگی مشترک این دو شاعر بزرگ دارد. در آرمان شهری که هر دو شاعر به دنبال آن هستند تشابهات بسیار نزدیکی وجود دارد. داشتن کشوری مبتنی بر عدالت، آزادی، ظلم ستیزی، روشنفکری و... آرزوی هر دو شاعر است. در این مقاله سعی بر این است که با روش تطبیقی – توصیفی، به بررسی کوتاهی از ارتباط بینامتنی این دو شاعر پرداخته شود.