نگاهی به چهرۀ متمایز رقیب در اشک معشوق حمیدی شیرازی

«رقیب» از شخصیت های شعر عاشقانه است که در دوران های مختلف تحوّلات معنایی و کاربردی را از سر گذرانده است. در شعر فارسی، نخست نقش رقیب به عنوان مراقب و محافظ و حامی معشوق پررنگتر بوده است؛ ولی رفته رفته به عنوان حریف عشقی نیز در ادبیات فارسی جلوه گر شده است. این شخصیت در شعر حمیدی شیرازی -شاعر سنت گرای معاصر- نیز حضوری پررنگ و متفاوت دارد. از آن جایی که زندگی این شاعر، همراه با فراز و نشیب های مختلفی در عشق زمینی بوده است، نگاه وی به شخصیت های اشعار عاشقانه اش و از جمله «رقیب» نیز نگاهی خاص است که اغلب با زبان و بیانی متفاوت با دیگران در شعرهایش متجلّی شده است. بدین معنی که واژه‌ها و تصاویری که به رقیب اشاره دارد همراه با غم و اندوه یا تنفّر شاعر بوده و نشان تحقیر و گاهی هجو درآن هویداست. این مقاله ضمن معرّفی کوتاهی از دکتر حمیدی و توضیحی دربارۀ واژۀ رقیب به نگاه های متفاوتی که این شاعر دربارۀ رقیب در دیوان اشک معشوق داشته می پردازد.