پایداری اقتصادی در مناطق پیراشهری اسلامشهر

سنجش پایداری اقتصادی، به‌عنوان ابزاری در فرآیند برنامه‌ریزی توسعه پایدار بوده و لذا توجه به آن در سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها امری اجتناب‌ناپذیر است. هدف اصلی این پژوهش سنجش پایداری اقتصادی محدوده پیراشهری شهر اسلامشهر و روستاهای اطراف خود است.  نوع تحقیق کاربردی و ازنظر ماهیت توصیفی، تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی میدانی (پرسشنامه و مشاهده) صورت گرفته است. جامعه آماری در این پژوهش را  ساکنین شهر اسلامشهر و 22  روستای دارای سکنه در 4 دهستان (احمدآباد مستوفی، ده عباس، فیروز بهرام و چهاردانگه) در محدوده پیراشهری شهر اسلامشهر تشکیل داده‌اند که طبق سرشماری سال 1395دارای 548620 نفر جمعیت بوده است که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 384 نفر تعیین‌شده است؛ و روش نمونه گیری به‌صورت تصادفی انجام‌شده است. جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل عاملی، تحلیل تشخیصی و رگرسیون لجستیک، مدل چند معیاره topsis fuzz)  از نرم‌افزار spss و ٍexcle استفاده‌شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که درروش تحلیل عاملی که میزان پایداری اقتصادی منطقه برابر با 0/41 است که ازنظر پایداری اقتصادی در وضعیت مناسبی قرار ندارد. نتایج حاصل از مدل شباهت به گزینه ایدئال فازی نشان می‌دهد که سکونتگاه احمدآباد با برخورداری از شاخص شباهت 0/79 بیشتر از سایر مناطق در رتبه اول برخورداری از پایداری شاخص‌های توسعه اقتصادی قرار دارد. بر مبنای نتایج به‌دست‌آمده از رگرسیون چند متغیره، به ترتیب: 1 عامل رفاهی تجاری، 2 عامل جمعیتی، 3 عامل صنعتی بیشترین سهم را در پایداری اقتصادی منطقه پیراشهری اسلامشهر را دارد.

Economic stability in suburban areasCase study: Islamshahr sub-district

Measuring economic sustainability is a tool in the process of sustainable development planning and therefore attention to it in policy and planning is inevitable. Given the wideranging changes that have begun and are taking place in Iranian cities over the past few decades, it seems necessary to measure the economic sustainability of cities and their impact range to achieve an appropriate regional planning. The city of Islamshahr, due to its rapid and unplanned development, has caused many problems in its suburban area. For this reason, the main purpose of this study is to measure the economic stability of the suburbs of Islamshahr, which includes the city of Islamshahr and surrounding villages. The approach of the present study is an application that uses descriptiveanalytical methodology to analyze the economic sustainability of the metropolitan area of ​​Islamshahr. To analyze the data, first 25 economic indicators were extracted which were loaded into three factors of trade welfare, population and industry using the factor analysis model and then were leveled according to the factor score of each indicator. The results show that in the factor analysis method, the economic stability of the region is equal to 0.41, which is not in a good position in terms of economic stability. The results of the similarity model to the fuzzy ideal option show that the city of Islamshahr with a similarity index of 0.79 more than other regions is in the first place with the stability of economic development indicators. Based on the results obtained from multivariate regression, respectively: 1 Commercial welfare factor, 2 Demographic factor, 3 Industrial factor has the largest share in the economic stability of the suburban region of Islamshahr.