الگوی توسعه فضایی شبکه سکونتگاهی کارآفرینی درمناطق پیراشهری مورد: بخش ماهیدشت؛ شهرستان کرمانشاه

پراکندگی پدیده‌های جغرافیایی و فعالیت‌های اقتصادی در سراسر نواحی روستایی تحت شرایطی، شکل‌گیری الگوهایی را امکان‌پذیر می‌سازد، الگوی فضایی شبکه کارآفرینی در سکونتگاه‌های انسانی از جمله مقوله‌هایی است که در سازمان‌یابی و توسعه عرصه‌های جغرافیایی کمتر عینیت یافته است، از طرفی به اعتقاد اندیشمندان علوم اجتماعی در پژوهش‌های مکانی، ارزیابی محیط محلی در موفقیت یک شرکت کارآفرینانه، به اندازه ارزیابی اقتصادی و صنعتی اهمیت دارد. از این‌رو، مقاله حاضر با هدف تدوین الگوی توسعه فضایی شبکه سکونتگاهی کارآفرینی پیراشهری روستایی بخش ماهیدشت شهرستان کرمانشاه طراحی شد. روش تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی تحلیلی بود. جامعه آماری آن را، مجموعا 7 روستای کارآفرین (30 شرکت کارآفرینی) پیراشهر روستایی تشکیل میدادند. بر این مبنا در ابتدا با استفاده از نرم‌افزار spss20 روستاهای مورد مطالعه از حیث شدت و درجه کارآفرینی سطح‌بندی شده و سپس با کمک نرم‌افزار gis الگوی شبکه سکونتگاهی کارآفرینی ترسیم گردید. یافته‌ها نشان داد که میزان فعالیت‌های کارآفرینی در محدوده مورد مطالعه از جنبه‌های اجتماعی و اقتصادی بالا بوده؛ و نواحی پیراشهری روستایی این بخش قابلیت توسعه فضایی و پذیرش شرکت‌های تجاری جدید و ارتقا به سلسله مراتب سکونتگاهی بالاتری را دارند. به طوری‌که، مطابق با نتایج همبستگی به ترتیب متغیرهای سرمایه اجتماعی، سرمایه محیطی، رشد تشکیل شرکت‌های جدید، سرمایه کارآفرینی در بخش‌های مختلف تولیدی، رشد اشتغال و سرمایه فرد کارآفرین با توسعه فضایی شبکه سکونتگاه‌های کارآفرینی ارتباط مثبت و معنی‌دار و همبستگی قوی دارد. وضعیت توسعه فضایی کارآفرینی پیراشهری روستایی در 60 درصد از نواحی روستایی دارای وضعیتی نسبتاً مطلوب بوده (درجه توسعه فضایی کارآفرینی، 3.85) و سطح رشد فعالیت‌های اقتصادی کارآفرینی را در منطقه منجر شده است. دو روستای سیمینه علیا و دوکوشکان حسین‌خانی نیز دارای درجه توسعه فضایی کارآفرینی بالا و نقش کلیدی در توسعه فضاهای پیراشهری این بخش دارا بودند.

Spatial Development Model of Entrepreneurial Network of Settlements in Suburban Areas, Case: Mahidasht District, Kermanshah County

The dispersion of geographical phenomena and economic activities throughout rural areas under certain conditions makes it possible to form patterns. On the other hand, according to social scientists in spatial research, evaluating the local environment is as important in the success of an entrepreneurial company as economic and industrial evaluation. Therefore, the present article was designed with the aim of developing a spatial development model of rural rural entrepreneurship entrepreneurship residential network in Mahidasht district of Kermanshah city.The research method was applied and descriptiveanalytical. Its statistical population consisted of a total of 7 entrepreneurial villages (30 entrepreneurial companies) in rural Pirashahr. On this basis, first, using SPSS20 software, the studied villages were leveled in terms of intensity and degree of entrepreneurship, and then, with the help of GIS software, the entrepreneurial residential network model was drawn. Findings showed that the rate of entrepreneurial activities in the study area was high from social and economic aspects; And rural suburban areas of this sector have the ability to develop space and accept new commercial companies and upgrade to a higher settlement hierarchy.Thus, according to the correlation results, the variables of social capital, environmental capital, growth of new companies, entrepreneurial capital in different production sectors, employment growth and entrepreneurial capital, respectively, positively correlate with the spatial development of the network of entrepreneurial settlements. And it has meaning and strong correlation. The situation of spatial development of rural suburban entrepreneurship in 60% of rural areas has a relatively favorable situation (degree of spatial development of entrepreneurship, 3.85) and has led to the level of growth of entrepreneurial economic activities in the region. The two villages of Simineh Olya and Dokushkan Hosseinkhani also had a high degree of entrepreneurial spatial development and played a key role in the development of suburban spaces in this section.