تحلیل مکانی فضایی سرمایه های معیشتی پیراشهر بیرجند

فضاهای پیراشهری یکی از نتایج رو به تزاید رشد شهرنشینی است. این رویه، در اکثر کشورها به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه و کم‌رشد به اپیدمی در نظام سازمان یابی فضایی تبدیل‌شده است؛ چراکه اکثر این فضاها بدون برنامه ریزی از پیش طرح‌ریزی‌شده رشد یافته است. یکی از رسالت های خطیر نظام برنامه ریزی و مدیریت توسعه فضا، تکاپو برای قاعده مند ساختن نظام تحولات در سازمان یابی فضاهای پیراشهری و حاکمیت رویه توسعه زا در بطن این سکونتگاه ها است. در راستای تحقق اهداف برنامه ریزی توسعه در فضاهای پیراشهری، این تحقیق تلاش داشته تا به بررسی و تحلیل مکانی فضایی وضعیت سرمایه های معیشتی در سکونتگاه های لبه شهر بیرجند بپردازد. نتایج نشان داد رشد ناپایداری و گسترش ناخرسندی ها در اقتصاد فضای مناطق منجر به سرریزهایی از جمعیت و نیروی انسانی مستعد در پیرامون شهرها شده است و این کانون ها را به محل انباشت &سرمایه انسانی کم بنیه/کم درآمد& در مناطق جغرافیایی تبدیل نموده است. با عنایت به اینکه دارایی مالی از ضعیف ترین نوع سرمایه های پنج گانه معیشتی در فضاهای پیراشهری است، منجر به ایجاد و دامن زدن به دیالکتیک ساخت و بازساخت «تله فضایی فقر» در مجاور کلانشهر منطقه (بیرجند) شده است. به لحاظ مکانی نیز، سکونتگاه های پیراشهری که هم دارای کمترین موانع طبیعی بر سرراه توسعه فیزیکی بوده و به لحاظ موقعیت قرارگیری در مجاورت راه های دسترسی اصلی بین شهری هستند، کانون جذب جمعیت مهاجر از شهر و روستاها بوده است. همچنین در این گروه از کانون های پیراشهری، می توان شاهد بالاترین میزان سرمایه های پنج گانه معیشتی در مقایسه با دیگر سکونتگاه ها بود. در خصوص شهر بیرجند نیز این‌گونه فضاهای پیراشهری عمدتاً در غرب آن تجمع یافته است.

Spatial analysis of livelihood capitals in Birjand suburban area

Suburban spaces are one of the growing consequences of urban growth. This practice has become an epidemic in the space organization system in most countries, especially developing and declining ones; Because most of these spaces have grown without preplanned. One of the serious missions of the space development planning and management system is to strive to regulate the system of changes in the organization of suburban spaces and the rule of development in the heart of these settlements. In order to achieve the goals of development planning in suburban areas, this study has tried to study and analyze the spatialspatial status of living capital in settlements on the edge of Birjand. The results showed that the growth of instability and the spread of dissatisfaction in the space economy of the regions has led to overflows of population and talented manpower around the cities and has turned these centers into places of accumulation of &low / income human capital& in geographical areas. Considering that financial assets are one of the weakest types of five livelihood capitals in suburban areas, it has led to the creation and fomenting of the dialectic of construction and reconstruction of the &space poverty trap& near the metropolis of the region (Birjand). Spatially, suburban settlements, which also have the least natural barriers to physical development and are adjacent to the main intercity access roads in terms of location, have been the focus of immigrant population from cities and villages. Also in this group of suburban centers, you can see the highest amount of five livelihood capitals compared to other settlements. Regarding the city of Birjand, such suburban spaces are mainly concentrated in its west.