نگرش جامعه محلی نسبت به هم‌جواری با مجموعه‌های گردشگاهی پیراشهری مورد: مجموعه گردشگری باغرود نیشابور

توسعه مجموعه‌های گردشگری مستلزم پذیرش گردشگر توسط جوامع میزبان، به‌ویژه در مناطق روستایی است، درک نگرش جامعه محلی و عوامل موثر بر آن، در راستای مشارکت و حمایت مطلوب جامعه روستایی از توسعه مجموعه‌های گردشگری امری ضروری به شمار می‌آید. هدف این پژوهش، شناخت نگرش جامعه محلی نسبت به پیامدهای توسعه مجموعه گردشگری باغرود در میان ساکنین روستاهای اطراف، در پیرامون شهر نیشابور است. نوع تحقیق کاربردی، روش گردآوری اطلاعات به‌صورت پرسشنامه‌ای و بررسی‌های میدانی و روش تفسیر داده‌ها نیز توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل چهار روستای (فرخک، دربهشت، رود و غار) بوده که 122 نفر از ساکنان روستایی به‌صورت تصادفی به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه‌ای، anova و کروسکال والیس در محیط نرم‌افزار spss تحلیل‌شده است. مطابق نتایج، توسعه مجموعه گردشگری تاثیرات مثبت کمی بر بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی ساکنین روستا داشته است؛ پیامدهای آن در زمینه‌های محیطی تا حدودی در بعضی روستاها مثل روستای رود منفی و شدیدتر ارزیابی شده است به طوری که بیشترین میزان میانگین شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی مربوط به روستای دربهشت و بالاترین میانگین شاخص‌های زیست‌محیطی مربوط به روستای رود به دلیل نزدیک بودن به مجموعه است. همچنین نتایج حاصل از روش ویکور بیانگر آن است که بیشترین تاثیرات این مجموعه در رتبه اول بر روستای دربهشت و در رتبه دوم بر روی روستای رود بوده است. با توجه به اهمیت به‌مراتب بیشتر این حوزه‌ها، بی‌توجهی به این امر نه‌تنها پایداری گردشگری را در مجموعه باغرود ناممکن می‌سازد، بلکه به کلیت پایداری توسعه روستاها در بلندمدت هم می‌تواند لطمه وارد کند.

Evaluation of Local Community Attitudes towards Neighborhoods with Pir-urban Promenade Complexes (Case Study: Baghroud Neyshabur Tourism Complex)

the aim of this study was to understand the attitude of local community towards the consequences of development of Baghrood tourism complex among residents of surrounding villages in Neyshabour priurban. The type of applied research, the data gathering method was a descriptiveanalytic questionnaire, field studies and data interpretation method. The statistical population of the study consisted of four villages (Farkhok, Derakhsht, Rud and Cave) that 122 rural residents were randomly selected as sample size. The results showed that the highest average of economic and sociocultural indicators were (80), (75/103), respectively, in the village and the highest mean of environmental indicators related to the village of Rood (107.84 ) Due to being close to the set. Also, the results of the viqueur method indicate that the greatest effects of this set are first on the village with the coefficient (0) and in the second place on the village of Rood with a coefficient (0.22). Due to the importance of these areas in many ways, neglecting this will not only make tourism sustainable in the Baghrood complex, it will also affect the overall sustainability of rural development in the long run.